WYDARZENIA
DUCHOWA REWOLUCJA W ŻYWIECKIM AMFITEATRZE
Adoracja Jezusa eucharystycznego, rapowe wyznanie wiary w wykonaniu ks. Jakuba Bartczaka z Wrocławia, świadectwo życia przeplatane hip-hopem w wykonaniu Łukasza Bęsia i RYMcerzy, a także solidny chrześcijański rock zagrany przez zespół Let Him Run złożyły się 29 maja 2019 r. na spotkanie ewangelizacyjne z udziałem młodzieży w żywieckim amfiteatrze pod Grojcem. Było to ostatnie z cyklu tegorocznych wydarzeń, przygotowanych pod wspólnym hasłem „Duchowa rEwolucja”, które odbyły się w ciągu ostatnich miesięcy na Podbeskidziu.
Zebraną amfiteatrze młodzież przywitał burmistrz Żywca Antoni Szlagor. Samorządowiec wyraził radość, że młodzi ludzie stawiają na pozytywne wartości i chcą w ten sposób przemienić pełen nienawiści świat. Przypomniał, że hasłem tegorocznego spotkania jest wezwanie: „Niech nikt nie szuka własnego dobra, lecz dobra bliźniego”.
Proboszcz parafii konkatedralnej ks. Grzegorz Gruszecki podziękował uczestnikom ewangelizacji za to, że przyszli spotkać przede wszystkim Pana Jezusa. „On zachęca nas do ciągłej przemiany. Jest gwarantem prawdziwego szczęścia. Życzę, żeby się wam udało Go tutaj spotkać, odkryć i z całego serca z nim zaprzyjaźnić” – podkreślił duchowny.
Adorację Najświętszego Sakramentu, która zainaugurowała spotkanie, poprowadziła wspólnota „Krzew Winny” z Jawiszowic.
Ks. Jakub Bartczak z Wrocławia opowiedział o swoich muzycznych pasjach i przy akompaniamencie „kozackich bitów” z komputera podzielił się świadectwem wiary.
„Przyznam się wam, że jestem zwykłym typkiem z osiedla” – wyznał i zapewnił, że gdyby nie spotkał Jezusa, jego rap byłby zupełnie inny. Kontynuował opowieść o swoim życiu, w którym nie zabrakło miejsca na dramatyczne momenty. Kapłan podkreślił, że uratowała go wiara, gdy po wypadku zmarł jego brat.
Wytłumaczył młodym uczniom żywieckich szkół, że istotą Kościoła jest sam Bóg. „My wszyscy jesteśmy Kościołem. Wy, będąc tu, teraz, możecie coś powiedzieć o Kościele – bo wy jesteście Kościołem najbardziej. Bo to, co jest między wami a Bogiem tworzy Kościół, każda sekunda, którą spędzacie przed Chrystusem” – dodał i zachęcił na koniec kilku młodych ludzi do szczerych wyznań na scenie.
Raper Łukasz Bęś z Jeleniej Góry przybliżył środowisko, w którym wzrastał jako nastolatek – otoczony używkami i perspektywą niekończących się imprez. Jako osiemnastolatek trafił przez przypadek na Festiwal Młodych w Medjugorje. Tu przeżył nawrócenie. „Każdy z nas jest wyjątkowy w oczach Boga, który – jeśli tylko człowiek chce – poprowadzi jego życie. Wybór Jezusa jako Pana i Zbawiciela był najlepszą decyzją w moim życiu. Bo jeśli Go wybierzesz, da ci wszystko – prawdziwych przyjaciół, rodzinę, wszystko, czego potrzebujesz” – zapewnił.
Koncert żywieckiej grupy Let Him Run, laureata Debiutu Roku 2018 i nagrodzonej przez publiczność festiwalu Chrześcijańskie Granie w Warszawie, zakończył spotkanie w amfiteatrze.
Głównym koordynatorem ewangelizacji w Żywcu był ks. Jerzy Łukowicz, który po adoracji Najświętszego Sakramentu udzielił uczestnikom spotkania eucharystycznego błogosławieństwa.
Było to ostatnie w tym roku szkolnym spotkanie z cyklu „Duchowa rEwolucja”. Wcześniej podobne wydarzenia odbyły się w Czechowicach-Dziedzicach, Kętach, Oświęcimiu, Cieszynie i Bielsku-Białej.
fot. i tekst R. Karp
Pomoc Kościołowi w Potrzebie – wieści z Białorusi
W ostatnią niedzielę goszczący w naszej parafii ordynariusz diecezji pińskiej na
Białorusi ks. bp Antoni Dziemianko, głosząc podczas wszystkich mszy św. w naszej katedrze homilie, przedstawił nam również sytuację odradzającego się Kościoła Katolickiego w swojej diecezji. Numer „Wspólnoty” z tej niedzieli opublikował także wywiad ks. biskupa udzielony tygodnikowi „Idziemy” z grudnia 2015 roku – o sytuacji Kościoła na Białorusi w którym jako sekretarz generalny Episkopatu Białorusi, scharakteryzował ogólną sytuacje Kościoła na Wschodzie, mówiąc o jego problemach i potrzebach, dając świadectwo solidarnej „Pomocy Kościołowi w Potrzebie” jakiej doświadcza on na Białorusi.
Niemal całe terytorium Białorusi leży na rubieżach dawnej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, stąd elementy polskości na tych ziemiach, pomimo upływu burzliwych czasów zachowały się nie tylko w postaci pozostałości materialnych dzieł kultury, lecz także duchowych wartości kultywowanych i przekazywanych przez kolejne pokolenia rodzin wyrosłych na gruncie wiary katolickiej. To właśnie zachowana żywa wiara ludu, mimo prześladowań Kościoła i programowej ateizacji życia społecznego, stała się zaczynem odradzającego się po latach zniewolenia, Kościoła Chrystusowego na tych ziemiach.
Białoruś zajmującą obecnie terytorium o powierzchni jak ¾ powierzchni Polski zamieszkuje około 9,5 mln osób, stąd trzykrotnie jest tam mniejsza gęstość zaludnienia. Liczbę katolików szacuje się na około 1,5 mln wiernych. Przeważającą ilość wiernych stanowią chrześcijanie prawosławni obrządku wschodniego oraz grekokatolickiego. Diecezja Pińska, jedna z czterech działających na Białorusi została utworzona w 1925 roku przez papieża Piusa XI w ramach reorganizacji terytorium Kościoła w Polsce. Po II-giej wojnie światowej całe terytorium Białorusi znalazło się w obrębie Związku Radzieckiego. Po rozpadzie ZSRR, Białoruska Republika Ludowa zaczęła funkcjonować jako samodzielne państwo.
Przez całe powojenne dziesięciolecia, nie było tam biskupów katolickich, dopiero w roku 1989 Jan Paweł II mógł mianować pierwszego hierarchę w tym kraju w osobie ks. Tadeusza Kondrusiewicza, jako arcybiskupa archidiecezji mińsko-mohylewskiej i administratora apostolskiego diecezji pińskiej. 3 maja 2012 roku papież Benedykt XVI mianował ks. bp Antoniego Dziemianko biskupem pińskim i został on pierwszym po II wojnie światowej ordynariuszem tej diecezji. Obecnie ks. bp. Dziemianko jest również sekretarzem generalnym Konferencji Biskupów Katolickich Białorusi oraz przewodniczącym działających w niej Rad ds. Liturgii, Rodziny i Działalności Charytatywnej.
W imieniu redakcji naszej „Wspólnoty” poprosiłem ks. bp o rozmowę i udzielenie wywiadu z którego moglibyśmy bliżej poznać zadania i aktualne problemy przed jakimi stoi tamtejszy Kościół.
Red. Proszę nam przybliżyć Ekscelencjo Księże Biskupie otoczenie w jakim odradza się po burzliwym i bolesnym dla chrześcijan Kościół katolicki na Białorusi ?
Ks. bp: W naszym mieście w którym rezyduję jako biskup diecezjalny Pińsku, który liczy blisko 140 tyś mieszkańców za czasów Związku Radzieckiego była jedna parafia katolicka i jedna parafia prawosławna. Obecnie jest sześć parafii prawosławnych, dwie parafie katolickie a trzecia jest w stanie organizacyjnym. Jest również 18 parafii protestanckich i też wiele wspólnot żydowskich. Widzimy jak to po pieriestrojce wiele się zmieniło. O relacjach między kościołami i wyznawcami tych religii mogę powiedzieć, że każdy podejmuje działania na miarę swoich możliwości. Prowadzą one katechezę, działalność ewangelizacyjną i charytatywną. Jedni bardziej dynamicznie, inni mniej dynamicznie ale ponieważ mieszkamy w jednym mieście to w różnych sytuacjach z posługi jednych drudzy korzystają.
Red. Zapewnie długo oczekiwana przez wiernych wizyta Ojca Świętego na Waszej ziemi dałaby ożywczy impuls wzmocnienia wiary i nadziei z niej płynącej. Jak uważa ks. bp, czy przeszkody na tej drodze są do przezwyciężenia ?
Ks. bp: Jeśli chodzi o podróż apostolską Ojca Świętego na Białoruś, to my katolicy bardzo byśmy chcieli by Ojciec Święty zagościł na naszej ziemi. Wszystkie sąsiednie kraje gościły już Ojca Świętego. Nam pozostaje już tylko cierpliwie czekać na okazję kiedy to nastąpi. Także najwyższe nasze władze państwowe będąc w Watykanie rozmawiały o tym. Są jednak jakieś przeszkody, które nie pozwalają na przybycie do nas na spotkanie z wiernymi Ojca Świętego. Ojciec Święty także wyraził takie życzenie, by spotkać się z wiernymi na Białorusi, przecież tymi, którzy w tak nieodległej przeszłości tak wiele wycierpieli.
Red. W homilii głoszonej w naszym kościele, ksiądz biskup powiedział, że nie byłoby możliwe takiego ożywienia wiary po okresie programowej ateizacji społeczeństwa w okresie komunizmu, gdyby nie przekaz i świadectwa życia wiarą w rodzinach. Myślę, że dużą rolę odegrała na tym polu diaspora polskich rodzin, które tam pozostały kultywując przywiązanie do kościoła katolickiego. Jak to obecnie wygląda ?
Ks. bp: Do 1990 roku w kościołach na Białorusi katolicy modlili się tylko w języku polskim. Później zaczęły się pojawiać tłumaczenia tekstów liturgicznych w języku białoruskim. Teraz używamy w kościołach obu języków, częściej jednak dla doskonalenia liturgii języka białoruskiego. Nadal korzysta się z tłumaczeń tekstów polskich, szczególnie jeśli chodzi o terminy religijne, przez co język białoruski rozwija się.
Red. Jak liczne są powołania do stanu duchownego i czy potrzeby te są przez Wasze Seminaria zabezpieczane ?
Ks. bp: Jak w okresie międzywojennym, tak i po pierestrojce liczba kandydatów do seminarium się zmieniła. I teraz coraz więcej mamy księży wykształconych na Białorusi. Potrzeby kościoła w tym zakresie zawsze będą aktualne.
Red. Jak układa się współpraca z kościołem grekokatolickim ?
Ks. bp: Kościół grekokatolicki za czasów Unii Brzeskiej kiedy powstawał był mocny. Czas prześladowań zrobił swoje. Po pierestrojce brakowało kapłanów tak jak i u nas. Teraz przez te ostatnie 20 lat również wykształcili własnych księży i jak liczny jest to stan, dokładnie nie jestem w stanie powiedzieć. Współpraca Kościołów istnieje. Zawsze wizytator grekokatolików uczestniczy na Konferencji Biskupów Episkopatu Białorusi. Także na wiele uroczystości zapraszamy grekokatolików tak, że mogą modlić się razem z nami.
Red. Czy młode pokolenie społeczeństwa białoruskiego ulega współczesnym
trendom cywilizacyjnym negującymi tradycyjny model rodziny, narzucającymi neoliberalny kapitalizm lub opartymi o wzorzec neomarksistowskiej ideologii gender?
Ks. bp: Niebezpieczne trendy wchodzą również do nas. Tak, że różnie to bywa, tak jak i w innych krajach. Kontakty ze światem niosą również zagrożenia dla tradycyjnych wartości, bo weźmy choćby taki przykład jak zapłodnienie in vitro. Są miejsca u nas gdzie to robią i też tak samo te procedury państwo dofinansowuje. Białoruś już nie jest taka zamknięta jak to było za czasów Związku Radzieckiego. Bez problemu każdy obywatel otrzyma paszport. Są przedstawicielstwa wszystkich państw i można otrzymać wizę na podróżowanie po świecie. W czasach obecnych przy takim rozwoju nauki i techniki, trudno zamknąć człowieka oraz ograniczyć go w działaniu i poruszaniu się. I tak jest również na Białorusi. Ktoś zostaje, ktoś wyjeżdża, opuszcza kraj na krótko by zarobić na życie, lub na dłużej kiedy widzi, że może mu być tam lepiej.
Red. Na koniec co może nam ks. biskup przekazać do czego zachęcić ?
Ks. bp: Chciałbym życzyć pogody ducha i nadziei jaką daje nam wiara katolicka. Macie piękny kościół katedralny, dobrze zorganizowane duszpasterstwo, macie wspaniałych księży i życzę Wam, aby Boże błogosławieństwo na Was dalej spoczywało. Żeby parafia mogła dalej się rozwijać, żeby rodziny stawały się bardziej święte, żeby każdy parafianin poczuwał się do odpowiedzialności za Kościół, żeby parafialne wydawnictwo również się dalej rozwijało.
Rozmawiał: Józef Smolicki
MARSZ DLA ŻYCIA
„W sprawach dotyczących poszanowania ludzkiego życia nie ma miejsca na żadne kompromisy” – podkreślił bp Piotr Greger, rozpoczynając 9 czerwca III Marsz dla Życia i Rodziny w Żywcu. Po modlitwie w świątyni konkatedralnej ulicami miasta nad Sołą i Koszarawą przeszedł rozśpiewany, kolorowy pochód, w którym nie zabrakło przedstawicieli miejscowych wspólnot ewangelizacyjnych, przedstawicieli władz miejskich, samorządowych i mieszkańców Żywca.
Trzeci w historii Żywca Marsz dla Życia i Rodziny, którego organizatorami były wspólnoty z żywieckich parafii – Galilea, Służebnica Ducha, Damaszek, diakonia Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Francesco Team, Talitha Kum i OdNowa Żywiec – rozpoczął się od Mszy św. koncelebrowanej pod przewodnictwem biskupa pomocniczego diecezji Piotra Gregera.
Jak zaznaczył na wstępie ks. Grzegorz Gruszecki, proboszcz konkatedralnej parafii, niedzielny marsz ma być przede wszystkim modlitwą. „Tej modlitwy dziś bardzo potrzebujemy” – dodał.
Sygnał do wymarszu dał dźwięk góralskiej trombity. Kilkukilometrową trasę do żywieckiego amfiteatru pokonały liczne rodziny z małymi dziećmi. Rozśpiewany, kolorowy pochód dotarł pod Grojec, gdzie rozpoczął się pełen atrakcji festyn rodzinny, zakończony wspólną modlitwą uwielbienia.
zdjęcia: Krzysztof Niemiec i R. Karp
tekt: R. Karp
ZMARTWYCHWSTAŁ PAN ALLELUJA
Aby Zmartwychwstały Chrystus obudził w nas to, co jeszcze uśpione, ożywił to, co już martwe; niech światło Jego słowa prowadzi nas przez życie do wieczności. Radosnych Świąt w gronie rodzinnym życzą Duszpastarze Parafii Konkatedralnej
Wielki Tydzień w Parafii Konkatedralnej
Spowiedź:
Wielki Czwartek 6.15 – 8.00 i 15.00 – 17.45,
Wielki Piątek 6.15 – 17.45,
Wielka Sobota 6.15 – 17.00.
TRIDUUM PASCHALNE
WIELKI CZWARTEK
Katedra
Msza Wieczerzy Pańskiej – 18.00
Adoracja- od Liturgii do 22.00
Święty Krzyż
Msza Wieczerzy Pańskiej – 16.00
Gorzkie Żale – 20.00
Adoracja do 21.00
WIELKI PIĄTEK
Katedra
Adoracja w Ciemnicy od 6:15 do Liturgii
Droga Krzyżowa – 11.00
Liturgia Męki Pańskiej – 18.00
Gorzkie Żale – 21.00
Droga Krzyżowa – 22.00
Adoracja w Bożym Grobie przez całą noc:
20:00 Chór Katedralny Lutnia,
23:00 Małżeństwa,
24:00 Mieszkańcy oś. 700-lecia i Pod Grapą,
01:00 Mieszkańcy oś. Parkowego i ul. Komorowskiego,
02:00 Mieszkańcy oś. Młodych i Paderewskiego,
03:00 Mieszkańcy oś. Rudzy i ul. Sienkiewicza,
04:00 Mieszkańcy oś. Na Wzgórzu, ul. Beskidzka, Jodłowa,
05:00 Mieszkańcy ul. Kocurowa, Dębowa, Jaworowa, Topolowa
06:00 Adoracja wspólna
Święty Krzyż
Adoracja w Ciemnicy od 9:00 do Liturgii
Droga Krzyżowa – 9.00
Liturgia Męki Pańskiej – 15.00
Adoracja w Bożym Grobie do 22:00
Droga Krzyżowa Grojec – 15.00
WIELKA SOBOTA
Katedra
Adoracja w Bożym Grobie przez całą sobotę do Liturgii
Poświęcenie pokarmów: 9.00 – 15.30
Liturgia Wigilii Paschalnej – 19.00
Święty Krzyż
Adoracja w Bożym Grobie od 8:00 do Liturgii
Liturgia Wigilii Paschalnej – 19.00
Kocurów Poświęcenie pokarmów 12.30
W Wielkanoc i Poniedziałek Wielkanocny Msze w naszych Kościołach jak w każdą niedzielę.
ZIEMIA ŚWIĘTA: Izrael i Palestyna - PIELGRZYMKA
PIELGRZYMKA DO ZIEMI ŚWIĘTEJ
IZRAEL
SAMOLOTOWO-AUTOKAROWA
Koszt: 500 USD+ 1950 PLN
Termin: 14 - 21 styczeń 2020 r.
PROGRAM RAMOWY
1 dzień: Wyjazd autokarem z parafii na lotnisko, odprawa. Odlot do Tel Awiwu Obiadokolacja i nocleg w Betlejem.
2 dzień: Śniadanie. Przejazd do Mamre – miejsce zawarcia przymierza Abrahama z Jahwe, [jeżeli sytuacja polityczna pozwala przejazd do Hebronu, gdzie znajdują się groby patriarchów oraz grób Abrahama i Sary], przejazd do Herodionu – forteca z czasów Heroda Wielkiego, następnie Betlejem: Bazylika Narodzenia Pana Jezusa, grota św. Hieronima, Grota Mleczna, Pole Pasterzy. Obiadokolacja i nocleg w Betlejem.
3 dzień: Po śniadaniu wyjazd autokarem do Jerozolimy: Betfage, Góra Oliwna – zwiedzanie kościoła Pater Noster, nawiedzenie kościoła Dominus Flevit tj. miejsca gdzie Pan Jezus zapłakał nad Jerozolimą. Zwiedzanie Ogrodu Getsemani – bazyliki Agonii Pana Jezusa, kościoła Grobu NMP. Przejście pod Ścianę Płaczu [jeżeli pozwala na to sytuacja polityczna], Góra Syjon: zwiedzanie Wieczernika i bazyliki Zaśnięcia NMP. Kościół św. Piotra – In Gallicantu. Obiadokolacja i nocleg w Betlejem.
4 dzień: Po śniadaniu wyjazd autokarem do Jerozolimy: zwiedzanie Starego Miasta. Kościół św. Anny, Ecce Homo oraz Litostrotos – miejsce sądu Pana Jezusa. Via Dolorosa – Droga Krzyżowa, bazylika Grobu Świętego na Kalwarii – Golgocie. Obiadokolacja i nocleg w Betlejem.
5 dzień: Po śniadaniu przejazd przez Pustynię Judzką nad Morze Martwe z możliwością kąpieli. Zwiedzanie Masady – twierdzy, będącej symbolem heroicznej walki Izraelitów. Nahal David – wodospady w Parku Narodowym Ein Gedi. Obiadokolacja i nocleg w Betlejem.
6 dzień: Po śniadaniu nawiedzenie miejsca pierwszego cudu w Kanie Galilejskiej, gdzie uczestnicy mogą odnowić śluby małżeńskie. Przejazd do Nazaretu: Bazylika Zwiastowania, wyjazd na Górę Tabor, zwiedzanie kościoła Przemienienia Pańskiego. Obiadokolacja i nocleg w Tyberiadzie lub Nazarecie.
7 dzień: Po śniadaniu wyjazd do Cezarei Filipowej: zwiedzanie źródeł rzeki Jordan – odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych, przejazd w okolice jeziora Genezaret: Góra Błogosławieństw, Kafarnaum – dom św. Piotra, Tabga – miejsce cudownego rozmnożenia chleba i ryb. Nad jeziorem możliwość zakupienia obiadu – ryby św. Piotra. Rejs po jeziorze. Obiadokolacja i nocleg w Betlejem.
8 dzień: Po śniadaniu wyjazd przejazd na lotnisko do Tel Awiwu, odprawa. Przylot. Transfer autokarem do parafii.
Informacje dodatkowe:
W programie przewidziana jest codzienna Msza święta i czas na osobistą medytację.
W zależności od miejscowych uwarunkowań (np. święta żydowskie itp.) lub godziny przylotu samolotu kolejność odwiedzanych miejsc może być inna niż opisana w ramowym programie pielgrzymki.
Miejsce oraz godzina wylotu może ulec zmianie.
Cena pielgrzymki obejmuje:
• Transfer klimatyzowanym autokarem z parafii na lotnisko i z lotniska,
• Przelot samolotem w obie strony,
• 7 noclegów w pokojach dwuosobowych w hotelach***,
• Wyżywienie w postaci śniadań (7), obiadokolacji (7),
• Kawa lub herbata do kolacji,
• Przejazdy w Ziemi Świętej klimatyzowanym autokarem,
• Opieka pilota,
• Opłaty lotniskowe i dopłaty do paliwa,
• Ubezpieczenie kosztów leczenia i assistance (KLiA) do kwoty 30.000 EUR – w tym ubezpieczenie CP (choroby przewlekłe),
• Ubezpieczenie NNW do kwoty 4.000 EUR,
• Ubezpieczenie BP (bagażu) do kwoty 400 EUR,
• Ubezpieczenie OC (odpowiedzialność cywilna) do kwoty 50.000 EUR.
Cena pielgrzymki nie obejmuje:
• Biletów wstępu, obowiązkowych zwyczajowych napiwków, sytemu Audio guide (160 USD),
• Koszty fakultatywne: ryba św. Piotra (20 USD).
Dopłata do pokoju jednoosobowego (800 PLN).
Wpłaty na pielgrzymki: do uzgodnienia z organizatorem.
Paszport musi posiadać ważność minimum 6 miesięcy od daty powrotu z pielgrzymki.
Paszport nie może zawierać pieczątek libijskich oraz syryjskich.
Kontakt:
ks. Grzegorz Kierpiec
tel. 501 652 468
ORBI
ul. 11 Listopada 60-62 lok. 303 43-300 Bielsko-Biała
Renata Juraszek Tel.: 601 706 984 Marcin Kwaśny Tel.: 603 808 599
PASJA BESKIDZKA
W żywieckim amfiteatrze Pod Grojcem ponad półtora tysiąca widzów obejrzało prezentowane w tym roku po raz czwarty misterium Męki Pańskiej: Beskidzką Pasje - w reżyserii Eugeniusza Jachyma. W postać Jezusa Chrystusa wcielili się: pomysłodawca misterium ks. Grzegorz Kierpiec oraz Hubert Gach. Na scenie i widowni wraz z nimi wystąpiło blisko 75 aktorów z parafii konkatedralnej w Żywcu i innych parafii Żywiecczyzny. Za ich zaangażowanie dziękowali ks. kan. Grzegorz Gruszecki i burmistrz Antoni Szlagor.
OPŁATEK RÓŻ RÓŻAŃCOWYCH
Prezentując fotorelację ze spotykania opłatkowego róż Żywego Różańca, warto przypomnieć o znaczeniu i roli modlitwy różańcowej w życiu Kościoła w przestrzeni dziejowej i obecnie.
Bractwa Różańcowe na których wzór powstało Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826, są bodajże najstarszą wspólnotą modlitewną osób wspierających apostolską działalność Kościoła. Tradycja ustanowienie Bractwa Różańcowego przypisuje św. Dominikowi (1170-1221). Miał on z natchnienia Matki Bożej stworzyć zarówno nabożeństwo różańcowe, jak i założyć pierwsze Bractwo, które początkowo nazywane było Braterstwem Maryi. Pewnym i udokumentowanym momentem początku Bractw Różańcowych jest jednak dopiero wiek XV i osoba bł. Alaina de la Roche, apostoła modlitwy różańcowej, który w 1470 roku, w Dounai, założył pierwsze Bractwo. W Polsce niedługo potem powstały najstarsze wspólnoty: we Wrocławiu – w 1481 r., w Krakowie – 1484 r., w warszawskim konwencie św. Jacka – 1604 r., w Gidlach – 1616 r. i w Poznaniu – 1630 r. Od początku opiekę nad Bractwami sprawowali dominikanie. Także prawo do ich zakładania posiadał wyłącznie generał dominikanów lub zakonnicy przez niego delegowani. Do 1589 roku Bractwa istniały tylko przy konwentach Zakonu Kaznodziejskiego. Dopiero później, po spełnieniu odpowiednich warunków, Bractwa mogły powstawać także przy parafiach diecezjalnych.
Już w 1608 roku zostało wprowadzone do kościoła żywieckiego Bractwo Różańca Świętego Najświętszej Maryi Panny a jego pierwszym prezydentem był żywczanin ks. Andrzej Kozatius. Bractwo to zainicjowało jedną z najstarszych pielgrzymek w Polsce na Jasna Górę do Częstochowy, która w liczbie około 1800 ludzi wyruszyła w święto Przenajświętszej Trójcy 29 maja 1611 roku, opisaną w Dziejopisie żywieckim Andrzeja Komunieckiego. Kolejna równie liczna pielgrzymka, również z inicjatywy Bractwa, wyruszyła z Żywca do Częstochowy 2 sierpnia 1668 roku w święto Nawiedzenia NMP dla uproszenia odwrócenia epidemii chorób jakie szerzyły się w mieście i okolicy. To historie początków aktywności wspólnoty różańcowej z naszego parafialnego podwórka. Jedynie Bogu wiadomo ile różnych łask spłynęło na tej przestrzeni dziejowej i nadal spływa na lud Boży przez modlitwę różańcową zarówno w wymiarze osobistym jak i całego Kościoła.
Wystarczy tu przypomnieć choćby takie interwencje Bożej Opatrzności jak obrona Europy przed zalewem islamu w zwycięskiej bitwie morskiej floty Ligi Świętej z inwazją przeważającej floty Imperium Osmańskiego pod Lepanto (1571 r.), kiedy na apel Ojca Świętego cały chrześcijański świat jednoczył się w modlitwie różańcowej o ocalenie, oddając się opiece Matce Bożej.
A na naszej polskiej ziemi objawienie się Matki Bożej w Gietrzwałdzie z orędziem o odmawianie różańca i nawrócenie, niechybnie przyczyniło się do odzyskanie upragnionej niepodległości, czego widocznym znakiem było również zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej i ochronienie Europy przed zalewem bezbożnej ideologii komunistycznej.
Tak samo jak w Austrii po II-giej wojnie światowej, na apel prymasa cały naród jednocząc się w modlitwie różańcowej by uchronić kraj przed okupacją sowiecką, uzyskał ocalenie.
To wydarzenia historyczne. Czas dzisiejszy niesie nowe wyzwania. Wyzwania przeciwstawienia się ideologii liberalizmu we wszystkich sferach życia również duchowego, relatywizmowi etycznymu, negacji istnienia Boga, ideologii gender, w myśl, której sam człowiek staje się kreatorem życia i decyduje o swojej tożsamości płciowej co uderza w istotę rodziny. Wszystko to jest pokłosiem rewolucji kulturowej (1968), mającej na celu obalenie porządku życia społecznego opartego na chrześcijaństwie czyli Ewangelii i nauczaniu Kościoła Katolickiego. Nauka Chrystusa jedynego Zbawiciela ludzkości jest na różne sposoby podważana, Kościół cierpi fizycznie prześladowania na niespotykaną skalę w milionach zabijanych nienarodzonych dzieci w klinikach aborcyjnych, czy zabijaniu nieprzydatnych społecznie schorowanych osób przez eutanazję, zamachach terrorystycznych. Cierpi duchowo, przez nachalną propagandę w mass mediach nienawiści i pogardy. Dlatego objawia się światu Matka Boża swym dzieciom w różnych miejscach i wzywa do nawrócenia, poprzez pokutę i odmawianie modlitwy różańcowej by ochronić świat przed zagładą a dusze przed potępieniem. Tak było w Fatimie, gdzie dzięki tej modlitwie niszczycielska moc II-giej wojny światowej ominęła ten kraj. Orędzie jest nadal aktualne, ponawiane także w Medziugorie i wielu innych miejscach świata. Wśród współczesnych zagrożeń narasta islamizacja Europy. I oto z Polski wyszła inicjatywa modlitwy o ocalenie w akcji „Różanie do granic”. Wymowna jest też data akcji. Różaniec do granic został zorganizowany w rocznicę bitwy pod Lepanto. Inne kraje również włączają się do tej akcji. Miejmy nadzieję, że nasza wielowiekowa kultura chrześcijańska na naszym kontynencie dzięki tej modlitwie ocaleje.
W Polsce Ceremoniał Żywego Różańca, został opracowany przez ojca Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, zatwierdzony przez Prymasa Polski, Stefana kardynała Wyszyńskiego. Obowiązywał do początku XXI wieku. W 2015 roku opracowano nowy Ceremoniał. Na czele Stowarzyszenia stoi Konferencja Moderatorów Diecezjalnych, która wyłania Zarząd Stowarzyszenia kierowany przez Moderatora Krajowego. W parafii rodziną Żywego Różańca kieruje Moderator Parafialny. Stowarzyszenie Żywego Różańca podlega Konferencji Episkopatu Polski, która w 2012 roku zatwierdziła obowiązujący Statut Stowarzyszenia "Żywy Różaniec".
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
Ofiarowania Pańskiego (2 II),
Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
w święto Królowej Różańca świętego (w naszej Parafii w pierwszą niedzielę października)
oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).
Zgodnie z Ceremoniałem, Żywym Różańcem kieruje Rada, którą tworzą zelatorzy, czyli kierownicy, wszystkich róż. Raz w miesiącu Żywy Różaniec dokonuje zmiany tajemnic różańcowych. Imiona nowo przyjętych członków wpisuje się do parafialnej Księgi Żywego Różańca. Wspólnota Żywego Różańca uczestniczy każdorazowo w pogrzebie zmarłego członka oraz w specjalnie zamawianej Mszy św. za spokój jego duszy.
W naszej parafii ponad 200 soób modli się w Żywym Różańcu.
LET HIM RUN – muzycznie o Bogu
Gdy doświadczysz Boga, wiesz, że to najlepsze, co cię w życiu spotkało. Dlatego chcesz się Nim podzielić. „Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli.” [Dz 4,20]
Przyjaźń na lata
Pochodzą z Żywca. Znają się od dawna. Szkolna ławka, wspólne służenie do Mszy Świętej, paczka znajomych, nieskończenie długie rozmowy, wspólne pasje, dużo śmiechu… – po prostu przyjaźń. Muzykowali razem też niejeden raz. Inwestowali w instrumenty, spotykali się po domach, grali w kościele, jeździli na warsztaty i festiwale, nagrywali, intensywnie słuchali rozkwitającej wtedy muzyki chrześcijańskiej, dzielili się inspiracjami, poszukiwali swojego stylu.
Po przejściach
Przyszedł czas na rozstania. Rozeszli się w różne strony, skończyli studia, założyli rodziny, urodziły się dzieci. Świat im się zmienił. Przyszło też cierpienie. U każdego inne, ale każdego z nich, jak to się mówi, przeczołgało. Odtąd nic już nie będzie takie samo.
Świadectwo życia
Oparli się na Bogu. Jego wybrali na fundament. W Nim doświadczyli wolności i w Nim złożyli swoje nadzieje. Jego zapytali, do czego ich wzywa. On natomiast pozwolił im na nowo się spotkać. Już inaczej, dojrzalej, ale wciąż w tej samej przyjaźni i pasji do muzyki.
O Bogu i dla Boga
Pozwolili Bogu działać, rozpędzać się w ich życiu. Tak widzą projekt LET HIM RUN i tak go nazwali. Zobaczyli Ojca, który wybiega naprzeciw marnotrawnego syna, aby przytulić go, ubrać w nową szatę i wyprawić ucztę z radości, że się odnalazł. Bóg wybiega człowiekowi na spotkanie i chce go obdarzyć nową godnością. Potrzebna jest tylko (i aż) postawa dziecięcej ufności, skruchy, oddania. O tym jest ta muzyka.
Muzyka chrześcijańska
Tworzą w gatunku „praise&worship” – ciekawie, rockowo, gitarowo, a zarazem przestrzennie i lekko. Są autentyczni. Opowiadają o swoim dogłębnym doświadczeniu Boga językiem, który jest im najbliższy. Pierwszy singiel „Czekam” nagrali we trzech: Marcin, Rafał i Dominik. Premiera odbyła się w październiku 2017 roku, a utwór zdobył pierwsze miejsce w dwóch listach przebojów: w 310 notowaniu "Listy z mocą" oraz w 167 notowaniu "Złotej dziesiątki Radia Warszawa". Drugi singiel pt. „W imię Twoje” ukazał się w marcu 2018 roku i również zdobył pierwsze miejsce: w 335 notowaniu “Listy z mocą” oraz czterokrotnie w 869, 870, 871 i 877 notowaniu listy przebojów "Muzyczne Dary". Poza trójką przyjaciół wzięli w nim udział zaproszeni do zespołu Natalia i Mieszko, później dołączył także Marek. Oba utwory wraz z teledyskami są dostępne w serwisie Youtube.
Debiut Roku 2018
25 listopada 2018 zagrali swój pierwszy koncert, występując na VIII Festiwalu Chrześcijańskie Granie w Warszawie w ramach konkursu “Debiuty”. Decyzją jury i głosami publiczności zespół zdobył dwie nagrody: “Debiut Roku 2018” i “Debiut Publiczności”.
Pierwsza płyta
Aktualnie zmierzają do wydania pierwszego pełnowymiarowego albumu. Chcą zabrać się do tego profesjonalnie. Materiał jest już gotowy, przyszedł czas na nagrania. Na swoim profilu piszą: „Na płycie znajdą się nasze autorskie utwory, które oparliśmy na tym, co nam najbliższe, muzycznie na mocy i przestrzeni, tekstowo na Słowie Bożym i osobistym doświadczeniu Bożej wolności.” Aby płyta mogła powstać, potrzeba wsparcia modlitewnego – bo tylko dzięki Duchowi Bożemu można świadczyć, że Panem jest Jezus – no i finansowego – bo studio, postprodukcja, grafika i tłoczenie niestety kosztują niemało.
Katolik wspiera
Z dużą serdecznością i uznaniem mówią o nich w odległym Radio Warszawa i lokalnym Aniele Beskidów, grają ich single Radio eM Katowice i eM Kielce, piszą o nich serwisy internetowe Deon i Stacja7. Wspierają ich także chrześcijańscy muzycy, wśród nich ks. Andrzej Daniewicz, Gabriela Gąsior, zespół Kadosz. Natomiast niedawno powstały portal „Katolik wspiera” prowadzi zbiórkę środków na debiutancką płytę LET HIM RUN. Każdy, kto chciałby materialnie współtworzyć to przedsięwzięcie, może to uczynić, wchodząc na stronę:
www.katolikwspiera.pl/let-him-run-debiutancka-plyta.html
- gdzie odnajdzie wyczerpujące informacje o zespole, a także nagrania teledysków i rekomendacje. Po kliknięciu znajdującego się po prawej stronie niebieskiego pola „wesprzyj projekt” serwis przekierowuje do zabezpieczonego formularza, w którym należy wpisać swoje dane oraz deklarowaną kwotę. Kolejny krok umożliwi dokonanie przelewu.
LET HIM RUN
Obecny skład zespołu to:
Natalia Sołtysek – wokal
Marcin Pawełek – gitara
Marek Cendrzak – gitara
Rafał Hilbrycht – gitara basowa
Dominik Cendrzak – perkusja
LET HIM RUN to świeży powiew w muzyce chrześcijańskiej. Mają to, czego trzeba. Wiarę, pasję, talent, umiejętności i pomysł. Wymagają od siebie, rozwijają się, są otwarci i ufają Panu. Zbierają zarówno fundusze, jak i modlitwy, by wytrwać na dobrej drodze. Warto zatem wesprzeć to Boże dzieło, modlić się razem z nimi, a z ich muzyki czerpać nie tylko przyjemność, ale i siłę świadectwa, która buduje i ożywia wiarę.
[kh]
