Aktualności
Serdecznie zapraszamy na Ewangelizację w Beskidach. Szczególnie "naszym szczytem" w tym roku jest Przegibek, gdzie wraz ze wspólnotą Domowego Kościoła zapraszamy Was 19.07.
Serdecznie zapraszamy wszystkich chorych na Mszę Świętą w najbliższą sobotę 14.06 o godz. 11:00
Sześćdziesięciodziewięcioletni kard. Robert Francis Prevost, to pierwszy papież augustianin i drugi po Franciszku papież z kontynentu amerykańskiego, choć w przeciwieństwie do swego poprzednika, pochodzi z Ameryki Północnej. Nowy Biskup Rzymu urodził się 14 września 1955 r. w Chicago, w stanie Illinois, jako syn Louisa Mariusa Prevosta, pochodzenia francusko-włoskiego, oraz Mildred Martínez, pochodzenia hiszpańskiego. Ma dwóch braci – Louisa Martina i Johna Josepha.
Dzieciństwo i młodość spędził z rodziną, uczęszczając najpierw do Niższego Seminarium Ojców Augustianów, a następnie do Villanova University w Pensylwanii, gdzie w 1977 r. uzyskał licencjat z matematyki i podjął studia filozoficzne. 1 września tego samego roku rozpoczął nowicjat w Zakonie Augustianów w Saint Louis, w prowincji Matki Boskiej Dobrej Rady w Chicago, a 2 września 1978 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Śluby wieczyste złożył natomiast 29 sierpnia 1981 r.
Studia teologiczne kontynuował w Catholic Theological Union w Chicago, wieńcząc je uzyskaniem dyplomu. W wieku 27 lat został wysłany przez przełożonych do Rzymu na studia z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum). W tym czasie, 19 czerwca 1982 r. przyjął święcenia kapłańskie w kolegium augustiańskim Santa Monica z rąk abpa Jeana Jadota, ówczesnego pro-przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Niechrześcijan (obecnej Dykasterii ds. Dialogu Międzyreligijnego).
Prevost uzyskał licencjat kanoniczny w 1984 r., a rok później, w ramach prac nad doktoratem, został wysłany na misję augustiańską w Chulucanas, w Piurze, w Peru (w latach 1985–1986). W 1987 r. obronił rozprawę doktorską na temat: „Rola przeora lokalnego w Zakonie Świętego Augustyna” i został mianowany dyrektorem ds. powołań oraz misji prowincji Matki Dobrej Rady w Olympia Fields w stanie Illinois (USA).
W następnym roku trafił na misję do Trujillo, również w Peru, jako dyrektor wspólnego programu formacyjnego dla kandydatów augustiańskich z wikariatów Chulucanas, Iquitos i Apurímac. Na przestrzeni 11 lat pełnił funkcje przeora wspólnoty (w latach 1988–1992), odpowiedzialnego za formację (w latach 1988–1998) i wychowawcy w seminarium (w latach 1992–1998). Posługiwał także w archidiecezji Trujillo, jako wikariusz sądowy (w latach 1989–1998) a także był wykładowcą prawa kanonicznego, patrystyki i teologii moralnej w Wyższym Seminarium Duchownym San Carlos y San Marcelo. Równocześnie powierzono mu duszpasterską opiekę nad wspólnotą Nuestra Señora Madre de la Iglesia, która została następnie przekształcona w parafię pod wezwaniem św. Rity (posługiwał tam w latach 1988–1999) i która znajduje się na ubogim przedmieściu Trujillo. O. Prevost pełnił również funkcję administratora parafii Nuestra Señora de Monserrat (w latach 1992–1999).
W 1999 r. został wybrany prowincjałem prowincji augustiańskiej „Matki Dobrej Rady” w Chicago, a dwa i pół roku później, podczas Kapituły Generalnej Zakonu Świętego Augustyna, współbracia powierzyli mu misję przeora generalnego, którą kontynuował także w drugiej kadencji, po kapitule z 2007 r.
W październiku 2013 r. wrócił do rodzimej prowincji w Chicago i został odpowiedzialny za formację w klasztorze św. Augustyna, a także radnym i wikariuszem prowincjalnym. Funkcje te pełnił do chwili, gdy Papież Franciszek mianował go 3 listopada 2014 r. administratorem apostolskim peruwiańskiej diecezji Chiclayo, mianując go biskupem i przydzielając mu stolicę tytularną Sufar. 7 listopada objął diecezję. Nieco ponad miesiąc później, 12 grudnia w uroczystość Matki Bożej z Guadalupe, nuncjusz apostolski w Peru abp James Patrick Green, udzielił mu święceń biskupich.
Jego zawołaniem biskupim są słowa „In Illo uno unum” – słowa św. Augustyna z Objaśnień do Psalmu 127, podkreślające, że „chociaż my, chrześcijanie, jesteśmy liczni, w Chrystusie stanowimy jedno”.
26 września 2015 r. papież Frnciszek mianował go biskupem Chiclayo, a w marcu 2018 r. został wybrany drugim wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Peru, w której należał również do Rady Gospodarczej oraz był przewodniczącym Komisji ds. Kultury i Edukacji.
13 lipca 2019 r. Franciszek mianował go członkiem Kongregacji ds. Duchowieństwa, a rok później także członkiem Kongregacji ds. Biskupów (21 listopada 2019 r.) W międzyczasie, 15 kwietnia 2020 r., został on administratorem apostolskim diecezji Callao w Peru.
30 stycznia 2023 r. papież mianował go prefektem Dykasterii ds. Biskupów i przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, podnosząc go do godności arcybiskupa. Na konsystorzu 30 września tego samego roku kreował go kardynałem, z kościołem tytularnym św. Moniki, należącym do rzymskiej diakonii pod wezwaniem tej samej świętej. Kard. Prevost objął ją 28 stycznia 2024 r. i jako prefekt dykasterii uczestniczył w ostatnich podróżach apostolskich papieża Franciszka oraz w pierwszej i drugiej sesji XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów o synodalności, odbywających się w Rzymie odpowiednio w dniach 4–29 października 2023 r. oraz 2–27 października 2024 r. Jako przeor generalny augustianów i przedstawiciel Unii Przełożonych Generalnych (USG) miał już bowiem doświadczenie prac synodalnych.
Następnie, 4 października 2023 r., Franciszek mianował go członkiem Dykasterii ds. Ewangelizacji (Sekcji do spraw Pierwszej Ewangelizacji i Nowych Kościołów Partykularnych), Dykasterii Nauki Wiary, Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich, Dykasterii ds. Duchowieństwa, Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Dykasterii ds. Kultury i Edukacji, Dykasterii ds. Tekstów Legislacyjnych, a także Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego.
6 lutego bieżącego roku papież włączył go do grona kardynałów biskupów, przyznając mu diecezję Albano.
3 marca, w czasie ostatniego pobytu papieża Franciszka w rzymskiej Poliklinice Gemelli, kard. Prevost przewodniczył na Placu św. Piotra modlitwie różańcowej, sprawowanej w intencji powrotu do zdrowia Ojca Świętego.
Za: https://vaticannews.va/pl
W niedzielę 27 kwietnia będziemy gościć w naszej parafii Panią Małgorzatę Nawrocką – dziennikarkę, pedagog, literatkę i poetkę.
Podczas spotkania poruszane będą tematy związane z wychowaniem młodego pokolenia, które dotykają problemów związanych z szeroko rozumianym szkodliwym wpływem mediów.
Małgorzata Nawrocka pierwszą książkę napisała dla własnej córki. Twórczość dla dzieci okazała się dla niej pasjonującym zajęciem. W swoich powieściach, jak również wywiadach, sprzeciwia się publikacjom, które jej zdaniem mają negatywny wpływ na dzieci i młodzież.
Jest autorką ponad 50 książek dla dzieci i młodzieży. Za swoją twórczość otrzymała nagrody Feniks. Otrzymała propozycję napisania „polskiego Harry’ego Pottera” i po zapoznaniu się z twórczością J.K. Rowling powstała trzytomowa saga antymagiczna „Anhar” (2004), drugi tom „Alhar, syn Anhara. Powieść antymagiczna 2” (2007), trzeci „Ariel wnuk Alhara” (2012) i dodatkowo „AIRAM. Ostatnia tajemnica”. Przy ich pisaniu wzorowała się na twórczości J.R.R. Tolkiena i C.S. Lewisa. Autorka jest zdecydowaną przeciwniczką Harry’ego Pottera i uważa ,że książki te mają szkodliwy wpływ na rozwój duchowy dzieci, propagują okultyzm oraz wulgaryzują język i obyczaje.
Współpracuje z wydawnictwami katolickimi i Redakcją Katolicką Polskiego Radia i Telewizji, pisze scenariusza do Ziarna oraz do przedstawień teatralnych i jest autorką tekstów piosenek, słuchowisk radiowych, widowisk estradowych oraz tekstów do podręczników szkolnych. Organizuje i występuje jako prelegent na ogólnopolskich sympozjach dotyczących przemian we współczesnej kulturze jak również zagrożeń duchowych.
Małgorzata Nawrocka gościła już w Żywcu w 2012 roku podczas Sympozjum Magia – Cała Prawda, gdzie wraz z pozostałymi prelegentami dzieliła się swoją wiedzą dotyczącą szkodliwego wpływu zagrożeń duchowych . Wielu z nas mogło też zapoznać się już wtedy z jej twórczością.
Podczas niedzielnego spotkania Prelegentka podejmie problem: Dziecko w świecie ekranów – zaplanowana katastrofa wychowawcza czy szansa rozwoju?, który dotyczyć będzie mediów i ich w pływu na dzieci, magii smartfonów (jak to działa?!). Przedstawi optymalny program proponowany przez psychologów mediów, umożliwiający odpowiedzialne wychowanie do korzystania z mediów ekranu przez dzieci. Podejmie też komentarz do zjawiska idolatrii (w sensie pogoni za medialnymi idolami, aż do oddawania im czci) u współczesnych dzieci i młodzieży. Wskaże przyczyny i zasady kierujące tym zjawiskiem oraz recepty, jak wychowawczo znaleźć się w tej sytuacji.
Pisarka dotknie też tematów dotyczących używania słów, które niszczą relacje czyli wulgaryzmów. Przypomni co mówi Biblia o błogosławieństwie i przekleństwie, o języku proroków kontra wulgaryzmom. Autorka przedstawi plan skutecznego działania w walce o jakość kultury i w poczuciu rodzicielskiej odpowiedzialności przed Bogiem za czystość wychowania dzieci i młodzieży.
SERDECZNIE ZAPRASZAMY!!!
W sobotę 26.04.2025, w dniu pogrzebu Ojca Świętego Franciszka oraz w Wigilię Niedzieli Miłosierdzia, w naszej konkatedrze odbyła się Msza Święta, która zgromadziła przedstawicieli władz, parafian oraz gości, którzy pragnęli oddać hołd wdzięczności Papieżowi Franciszkowi i zawierzyć Jego duszę Bogu Miłosiernemu.
Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy włączyli się w przygotowanie i jak najlepsze przeżycie Triduum Paschalnego w naszych kościołach. Cieszymy się, że mogliśmy przeżywać ten czas razem z pasterzami naszej diecezji Ks. Bp Romanem Pindlem i Ks. Bp Piotrem Gregerem.
W Poniedziałek w oktawie Wielkanocy, 21 kwietnia br., zmarł Jorge Mario Bergoglio SJ, papież Franciszek. Był 266. Następcą Świętego Piotra i zasiadał na Stolicy Apostolskiej od 13 marca 2013 do 21 kwietnia 2025 roku.
Msza Święta w intencji Śp. Ojca Świętego Franciszka zostanie odprawiona w konkatedrze w najbliższą środę o 18:00 oraz w dniu pogrzebu, czyli 26.04 również o godz. 18:00.
Jorge Mario Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires, jako syn włoskich imigrantów. Ukończył technikum chemiczne, a następnie wybrał drogę kapłaństwa, wstępując do seminarium diecezjalnego w Villa Devoto. 11 marca 1958 roku wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Ukończył studia humanistyczne w Chile i powrócił do Argentyny w 1963 roku, aby ukończyć studia filozoficzne w Colegio de San José w San Miguel. W latach 1964-1965 wykładał literaturę i psychologię w Immaculate Conception College w Santa Fé, a w 1966 roku uczył tego samego przedmiotu w Colegio del Salvatore w Buenos Aires. W latach 1967-70 studiował teologię na Wydziale Teologicznym Colegio de San José.
13 grudnia 1969 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Ramóna José Castellano. W latach 1970-1971 kontynuował naukę na uniwersytecie w Alcalá de Henares w Hiszpanii, a 22 kwietnia 1973 roku złożył profesję zakonną u jezuitów. Po powrocie do Argentyny był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari w San Miguel; profesorem na Wydziale Teologicznym w San Miguel; członkiem konsulty Prowincji San Miguel Towarzystwa Jezusowego, a także rektorem Colegio Máximo de San José.
31 lipca 1973 roku został mianowany prowincjałem jezuitów w Argentynie, który to urząd sprawował przez sześć lat. Następnie wznowił pracę w sektorze uniwersyteckim, a od 1980 do 1986 roku ponownie pełnił funkcję rektora Colegio Máximo de San José, a także proboszcza, ponownie w San Miguel. W marcu 1986 roku wyjechał do Niemiec, aby dokończyć swoją pracę doktorską; następnie przełożeni wysłali go do Colegio del Salvador w Buenos Aires, a potem do kościoła jezuitów w mieście Córdoba jako kierownika duchowego i spowiednika.
20 maja 1992 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Auca i pomocniczym Buenos Aires. 27 maja przyjął w katedrze święcenia biskupie z rąk kard. Antonio Quarracino, arcybiskupa Buenos Aires. Jako swoje motto biskupie wybrał zawołanie: Miserando atque eligendo, a na swoim herbie umieścił IHS, symbol Towarzystwa Jezusowego.
3 czerwca 1997 roku został wyniesiony do godności arcybiskupa koadiutora Buenos Aires. Nie minęło nawet dziewięć miesięcy, gdy po śmierci kard. Quarracino zastąpił go 28 lutego 1998 roku jako arcybiskup, prymas Argentyny i ordynariusz dla wiernych obrządku wschodniego w Argentynie, którzy nie mają ordynariusza własnego obrządku.
Trzy lata później, na konsystorzu 21 lutego 2001 roku, Jan Paweł II mianował go kardynałem, przyznając mu kościół tytularny prezbitera San Roberto Bellarmino. W 2002 roku odmówił nominacji na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny, ale trzy lata później został wybrany, a następnie w 2008 roku ponownie zatwierdzony na kolejną trzyletnią kadencję. W kwietniu 2005 r. wziął udział w konklawe, na którym wybrano papieża Benedykta XVI.
13 marca 2013 roku został wybrany 266. Następcą św. Piotra i przyjął imię Franciszek.
W ramach rekolekcji wielkopostnych uczniowie żywieckich szkół średnich mieli okazję uczestniczyć w niezwykłych warsztatach prowadzonych przez zespół Arcadio – grupę muzyczno-ewangelizacyjną, której liderem jest Arkadiusz „Arcadio” Zbozień. Spotkanie z zespołem przepełnione było muzyką, inspirującymi historiami i szczerym dialogiem z młodzieżą. Arcadio dzielił się z uczniami nie tylko swoim talentem muzycznym, ale przede wszystkim świadectwem życia – historią przemiany, którą przeszedł dzięki wierze. Arkadiusz Zbozień to raper, mąż i ojciec, który przez wiele lat prowadził życie z dala od Boga. W młodości wpadł w złe towarzystwo, nie stronił od używek i agresji. Jak sam mówi, „szukał akceptacji wszędzie, tylko nie tam, gdzie naprawdę można ją znaleźć”. Przełom nastąpił, gdy jego brat uświadomił mu, że stracił kontrolę nad życiem. Padły wtedy jedne z najważniejszych i najbardziej przełomowych słów, które poruszyły najgłębsze zakamarki serca: „Bracie, gdybyś ty wiedział, jak bardzo cię kocham”. Następnie Arkadiusz trafił na spotkanie wspólnoty chrześcijańskiej, gdzie naprawdę po raz pierwszy poczuł, że jest kochany i akceptowany taki, jaki jest – bez masek i udawania. Od tego momentu jego życie zaczęło się zmieniać. Dziś z pasją głosi Ewangelię, a muzyka jest narzędziem, które pomaga mu dotrzeć do serc młodych ludzi.
Podczas warsztatów Arcadio wraz z zespołem rozmawiał z uczniami o wartościach, które są ważne w życiu – o wolności, odpowiedzialności, relacjach i sile przebaczenia. Nie zabrakło także tematów trudnych: uzależnień, hejtu, braku akceptacji czy samotności. Nasz gość chciał pokazać młodzieży, że w realizacji każdej pasji i zainteresowania można odnaleźć drogę do Boga, bo warto poświęcać swój czas, jedynie na to, co jednocześnie pasjonuje, ale również ma sens i przynosi owoce. Spotkania miały bardzo osobisty charakter. Po nich każdy mógł podejść i zadać pytanie, podzielić się refleksją lub po prostu napisać, korzystając z mediów społecznościowych.
To wyjątkowe wydarzenie zostawiło trwały ślad w sercach wielu uczestników.
Nikola podkreśla: „Spotkanie skłoniło mnie do refleksji na temat wiary. Bardzo podobał mi się występ – szczególnie jego freestyle oraz część artystyczna, w której pod postacią teledysków i piosenek artysta przedstawił historię swojego życia”.
Julia dodaje: „‘Rób to, co kochasz’ – to motto zespołu Arcadio. Dla mnie to wezwanie do działania, odkrywania pasji. Bez nachalnego moralizowania, ale z głębokim przekonaniem, że Bóg działa nawet tam, gdzie jest ciemno”.
W pamięci Wiktorii zapadły słowa: „Każdy może być kimś – nawet jeśli nie mamy wielu talentów, to stać nas na wiele”.
Dla Arkadiusza Zbozienia Bóg to nie tylko fundament życia, ale przede wszystkim osoba, która daje mu siłę, sens i pokój w codzienności. Jak sam mówi: „Bez Boga nie byłoby mnie tu dzisiaj. Wszystko, co mam i kim jestem, zawdzięczam Jemu”.
Liczne uczestnictwo i zaangażowanie żywieckiej młodzieży pokazały, że naprawdę potrzebują oni przestrzeni do rozmowy o sprawach ważnych i głębokich. Rekolekcje z zespołem Arcadio były wyjątkowym czasem zatrzymania, refleksji i osobistego spotkania z wiarą. Pozostaje nam pamiętać, że dziś przede wszystkim liczą się bliskość, świadectwo i serce otwarte na młodych.
