ODPUST I JUBILEUSZ - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu

Używamy plików cookies, aby pomóc w personalizacji treści, dostosowywać i analizować reklamy oraz zapewnić bezpieczne korzystanie ze strony. Kontynuując, wyrażasz zgodę na gromadzenie przez nas informacji. Szczegóły znajdziesz w zakładce: Polityka prywatności.

ODPUST I JUBILEUSZ

 

WIELKIE ROCZNICE ROKU 2020 –W CIENIU PANDEMII

 

            Obchody przypadających na 2020 rok, jubileuszowych rocznic bardzo ważnych wydarzeń w najnowszej historii naszego narodu ze względu na stan epidemiczny i związany z nim ograniczeniami w zakresie zgromadzeń, mają dość skromny charakter.

           I tak 22 maja br. w nader skromnej formie obchodziliśmy 25-lecie obecności św. Jana Pawła II w Żywcu oraz naszej diecezji i przypadającą w tym roku setną rocznicę Jego urodzin. Ten jeden z najdłuższych pontyfikatów na stolicy Piotrowej jaki z woli Opatrzności Bożej od 1978 do 2005 roku pełnił pierwszy w historii Kościoła, papież, z plemienia Słowian z polskiego narodu, przeszedł do historii jako PONTIFEKS MAXIMUS - PIELGRZYM ŚWIATA. Nadał On, świeży impuls Nowej Ewangelizacji wpływającej na posoborowy kształt Kościoła w świecie. W tym czasie legł w gruzy komunizm, zniewalający narody bezbożną ideologią. Runęły mury podziału świata a powstała przed 40-tu laty „Solidarność”, zjednoczyła ludzi w walce o prawa samostanowienia o swojej tożsamości narodowej wyrosłej na gruncie chrześcijańskich wartości i walk niepodległościowych. Takim krytycznych momentem utrwalenia dopiero co odzyskanej po 123 latach niebytu politycznego w Europie, niepodległości w naszej najnowszej historii, była Bitwa Warszawskiej w roku 1920-tym. Obchodzimy obecnie setną rocznicę „Cudu nad Wisłą” w zwycięskiej bitwie z sowiecką Rosją, która zaważyła na losach Polski i Europy przed groźbą eskalacji na świecie komunizmu. Także wielkie znaczenie w kształtowaniu się państwowości w II RP po odzyskaniu niepodległości, miały trzy Powstania Śląskie, szczególnie II Powstanie, którego 100-tną rocznicę wybuchu również czcimy w tym roku.

            Kultywowanie w pamięci zbiorowej narodu tych wielkich patriotycznych i bohaterskich zrywów jest niezwykle ważne, gdyż odradzające się w świecie nurty neoliberalnych i neomarksistowskich tendencji urządzania świata, usiłują narzucić nową narrację w ocenie zdobyczy cywilizacyjnych opartych na tradycyjnych wartościach. Narracji zakłamującej rzeczywistość, w świetle której sprawcy wszystkich nieszczęść urastają do rangi bohaterów a ofiary sprowadzane są do roli sprawców. Dlatego świadomi tych zagrożeń liczne środowiska patriotyczne i respektujące naukę społeczną kościoła podejmują wysiłek upamiętniania tego dziedzictwa, które ukształtowało nasz niepodległy byt narodowy, poparty żywym świadectwem uczestników tych wydarzeń, w przekazie pokoleniowym.

            Jednym z przejawów takiego działania jest sprawienie z inicjatywy wspólnoty Róż Żywego Różańca w naszej parafii oraz środowiska patriotycznego ROTA, sztandaru upamiętniającego te historyczne momenty z życia narodu i kościoła, w hołdzie Maryji , która czuwa nad naszym losem i przychodzi w potrzebie kiedy o to prosimy. Uroczystość poświęcenie sztandaru, która miała miejsce w czasie sumy odpustowej odprawionej w konkatedrze żywieckiej pw. Narodzenia NMP w dniu 8 września, miała również wydźwięk rocznicowy, gdyż była to ofiara dziękczynna za 25 lat kapłańskiej posługi w kościele naszego rodaka ks. Tomasza Kotlarskiego. aktualnie pracującego w parafii św. Elżbiety w Cieszynie. Uroczystą Eucharystię koncelebrowali dziekan naszego dekanatu ks. prałat Stanisław Kozieł, ks. proboszcz Grzegorz Gruszecki oraz ks. Roman Zoń, ks. Grzegorz Kierpiec ks. Jacek Moskal.

Oprawę uroczystości uświetnił swoim śpiewem chór katedralny „Lutnia” oraz licznie reprezentowana w tradycyjnych strojach mieszczańskich Asysta Żywiecka. Zapełniona wiernymi świątynia dała wyraz przywiązania do kościoła i jego pasterzy, bo jakimże byłby on ubogi bez szafarzy tych sakramentów, które dają nam moc trwania w wierze. O święte powołania kapłańskie musimy nieustannie się modlić, by iskra takiego powołania wskrzeszona w sercach młodych ludzi nie została przygaszona ofertą tego używania świata.

                                                                                               Józef Smolicki

Udostępnij