Cebrat Anna (1918 – 1993) - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu

In order to personalize content, adjust and analyse ads, and provide safer experience, we use cookies. By using this website, you agree to the collection of information by us. The details can be found at: Privacy policy.
There is no translation available.

Nauczycielka Szkoły Podstawowej w Łękawicy

Spoczywa na cmentarzu Parafialnym w Żywcu
Lokalizacja: działka 12, rząd 12, miejsce 01

Cebrat Anna

 

 

Urodziła się 1 czerwca 1918 roku w Zadzielu, pow. Żywiec, była córką Wojciecha Czarnoty i Katarzyny z d. Cygoń. Ojciec pracował jako tkacz fabryczny w Bielsku, matka prowadziła małe gospodarstwo rolne.

Szkołę powszechną 4-klasową ukończyła w Zadzielu. Po ukończeniu szkoły pomagała rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa domowego. Podczas okupacji niemieckiej została razem z rodziną wysiedlona do Kocierza Moszczanickiego, gdzie przebywała do końca wojny. Utrzymywała się wtedy z pracy rąk. Po wyzwoleniu powróciła do Zadziela i pomagała rodzicom w gospodarstwie domowym. W 1947 roku ukończyła jako eksternistka klasę siódmą.

W dniu 24 sierpnia 1946 roku zawarła związek małżeński z Mieczysławem Cebratem i przeniosła się do Łękawicy, gdzie jej mąż pełnił obowiązki kierownika szkoły.           

Miała troje dzieci: Marię, Tadeusza, Urszulę. W latach 1951/1952 przerobiła klasę drugą i dziewiątą Ogólnokształcącej Szkoły Korespondencyjnej stopnia licealnego w Bielsku-Białej. W 1954 roku ukończyła Liceum Pedagogiczne w Żywcu, zdała egzamin dojrzałości, i uzyskała uprawnienia do nauczania w publicznych i prywatnych szkołach powszechnych. Od 1 stycznia 1953 roku została zatrudniona jako nauczycielka kontraktowa w Szkole Podstawowej w Łękawicy.

1 sierpnia 1954 roku została mianowana nauczycielką tejże szkoły. Uczyła w klasach młodszych matematyki, języka polskiego, biologii, języka rosyjskiego i historii w klasie czwartej. W 1972 roku pełniła obowiązki wychowawcy w Ognisku Wyrównawczym w Łękawicy. Wyróżniała się doskonałą pamięcią – znała na pamięć duże fragmenty „Pana Tadeusza".

W dniu 31 sierpnia 1974 roku przeszła na emeryturę. W latach 70. wybudowała razem z mężem dom na Górze Burgałowskiej.

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1975). Zmarła w dniu 5 lutego 1993 roku. Pochowana na cmentarzu pw. Przemienienia Pańskiego w Żywcu.

 

Zdzisław Dzikowski

Życiorys ukazał się w „Nad Sołą i Koszarawą”, nr 304, 2011

Share