Nauczyciel, kierownik i dyrektor szkoły w Łękawicy

Spoczywa na cmentarzu Parafialnym w Żywcu
Lokalizacja: działka 12, rząd 12, miejsce 01

Urodził się 14 sierpnia 1918 roku w Łękawi­cy, pow. Żywiec, był synem Wojcie­cha i Anny z d. Wnętrzak. Ojciec pra­cował jako robotnik fabryczny, mat­ka prowadziła gospodarstwo rolne. Szkołę powszechną 5-kiasową ukoń­czył w Łękawicy, gdzie uczyli go Fe­liks i Stanisława Świątkowie. Klasę szóstą ukończył w Gilowicach, a klasę siódmą w 1933 roku w Żywcu, następnie uczęszczał do Państwowego Ogólnokształcącego Gimnazjum w Żywcu, gdzie ukończył klasę czwartą. Podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Żywcu (typ humanistyczny). W 1939 roku ukończył pierwszą klasę liceum. Wybuch II wojny światowej spowodował, że przerwał naukę i przebywał w domu pomagając rodzicom przy gospodarstwie.

W latach 1941-1945 zmuszony przez niemiecki Urząd Pracy przymusowo pracował w Żywcu przy piecach kaflowych. Podczas okupacji niemieckiej był dwukrotnie aresztowany. Ten epizod okupacyjny nie jest dostatecznie znany.

Po wyzwoleniu  w 1945 roku podjął naukę w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Białej Krakowskiej, gdzie zdał egzamin dojrzałości w dniu 28 stycznia 1946 roku. Tym samym uzyskał upraw­a do nauczania w publicznych i prywatnych szkołach po­wszechnych. Posiadał znajomość języka niemieckiego.

W dniu 1 lutego 1947 roku inspektor szkolny w Żywcu Franciszek Stojda mianował Mieczysława Cebrata tymczasowym nauczycielem 5-klasowej szkoły powszechnej w Łękawicy. W dniu 1 października tego roku powierzono mu pełnienie obowiązków kierownika szkoły w Łękawicy. 1 maja 1949 roku został mianowany stałym nauczycielem ­ publicznych szkół powszechnych. Po wyzwoleniu prowadził kursy Oświaty Dorosłych. W roku szkolnym 1948/49 na w/w kursach klasę siódmą ukończyło 38 uczniów.

W dniu 24 sierpnia 1946 r. zawarł związek małżeński z Anną Czarnotą /1918-1993/, późniejszą nauczycielką. Miał troje dzieci: Marię, Tadeusza, Urszulę.

W trudnym okresie powojennym doprowadził do rozbudowy szko­ły. Dotychczasowy drewniany budynek szkoły o dwóch izbach lekcyj­nych i mieszkaniu służbowym dla kierownika nie mógł pomieścić uczniów. Dzięki inicjatywie Mieczysława Cebrata i pomocy materialnej miesz­kańców wsi doprowadził w dniu 16 maja 1948 roku do aktu poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę nowej szkoły. W dniu 15 paździer­nika 1950 roku uroczyście otwarto nowy budynek szkoły w Łękawicy.

Prowadził działalność oświatową i kulturalną w środowisku wiej­skim. Wystawiał bajki dla dzieci, z którymi jeździł po szkołach pow. żywieckiego. Dla przykładu – wystawił „Trzewiczki szczęścia" Bene­dykta Hertza, bajkę dla dzieci w trzech obrazach, w których główne role grali uczniowie szkoły. Był prelegentem Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. W latach 1973-1976 pełnił stanowisko gminnego dyrektora szkół w gminie Łękawica. W 1976 roku ukończył na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach wyższe studia zawodowe (kierunek matematyka). Do dnia 31 lipca 1978 roku pracował jako dyrektor szkoły w Łękawicy.

W dniu 1 sierpnia 1978 roku przeszedł na emeryturę. Będąc na emeryturze pracował przez rok w niepełnym wymiarze godzin (uczył matematyki) w Szkole Podstawowej w Łękawicy. Następnie pracował w niepełnym wymiarze godzin w Szkole Podstawowej w Kocierzu Moszczanickim.

Kochał pszczoły. W wolnym czasie zajmował się ulami. W latach 70. wybudował dom na Górze Burgałowskiej, w którym zamieszkał z rodziną.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Or­deru Odrodzenia Polski. Zmarł w dniu 3 kwietnia 1985 roku. Pocho­wany na cmentarzu p.w. Przemienienia Pańskiego w Żywcu.

Zdzisław Dzikowski

Życiorys ukazał się w „Nad Sołą i Koszarawą”, nr 288, 2010