Uroczystość odsłonięcia tablicy Ludwika Pantoflińskiego - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu

In order to personalize content, adjust and analyse ads, and provide safer experience, we use cookies. By using this website, you agree to the collection of information by us. The details can be found at: Privacy policy.
There is no translation available.

21 października 2024 r. na cmentarzu parafialnym Przemienienia Pańskiego w Żywcu odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy na grobie weterana walk o wolność i niepodległość Polski Ludwika Pantoflińskiego (1891-1918). Przedsięwzięcie sfinansował Instytut Pamięci Narodowej.

Ludwik Pantofliński –  syn Jana i Marii z d. Pawełek wywodził się z rodziny o polskich, patriotycznych korzeniach (jego ojciec Jan współtworzył w końcu XIX w. żywieckie koło Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”). W czerwcu 1909 r. Ludwik zdał egzamin dojrzałości w C.K. Gimnazjum w Wadowicach. W Żywcu rychło zaangażował się w działalność społecznikowską i związaną z odbudową wolnej Polski. Jako członek miejscowego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” współtworzył w 1910 r. Towarzystwa Sportowe „Koszarawa”, zostając jego pierwszym prezesem. Udzielał się w pracach rozbudzającego  polskość żywieckiego koła Towarzystwa Szkoły Ludowej (ok. 1914 r. był sekretarzem zarządu, a jego brat Franciszek pełnił funkcje zastępcy przewodniczącego), które zajmowało się organizowaniem kursów dla analfabetów, działalnością odczytową, również propagowaniem – dzięki założonym wypożyczalniom i czytelniom – polskich książek. Jako przypuszczalnie słuchacz Wyższej Szkoły Realnej w Żywcu został też prezesem polskiego Związku Młodzieży Akademickiej. Razem z ojcem Ludwik zaangażował się w działania związane z budową świadomości polskiej także na Spiszu o Orawie, które u schyłku I wojny światowej i sytuacji przewidywanego upadku CK Austrii stały się przedmiotem sporu terytorialnego pomiędzy odradzającą się Polską i Czechosłowacją. W początkach 1918 r. Ludwik został pierwszym komendantem Okręgu Żywiec Polskiej Organizacji Wojskowej, obejmującego swą działalnością także ówczesne powiaty  bielski i wadowicki. Niestety 12 listopada 1918 r. Ludwik Pantofliński zmarł (prawdopodobnie na grypę hiszpankę) i został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym pw. Przemienienia Pańskiego w Żywcu przy ul. Komonieckiego. Poświęcony mu niewielki nekrolog ukazał się w „Gazecie Podhalańskiej” z 24 listopada 1918 r.

Uroczystość odsłonięcia tablicy poprzedziła msza święta w kościele Przemieniania Pańskiego, znajdującego się na terenie największej żywieckiej nekropolii. Wzięli w niej udział: przedstawiciele rodziny Pantoflińskich, samorządowcy, przedstawiciele różnych instytucji, organizacji i stowarzyszeń, ponadto liczne poczty sztandarowe, nauczyciele, młodzież szkolna i harcerze.  Wartę honorową przy grobowcu Rodziny Pantoflińskich pełnili przedstawiciele  Jednostki Strzeleckiej 3030 im. por. Leonarda Rybarskiego w Żywcu.

 dr Dominik Abłamowicz/OBUWiM IPN Katowice

str 5 10str 5 10str 5 10str 5 10str 5 10

Share