Pielęgniarka, odznaczona

Spoczywa na cmentarzu Parafialnym w Żywcu
Lokalizacja: działka: 05, rząd: 06, grób: 09_10

Urodziła się 25 kwietnia 1927 roku w Żywcu. Była córką Stanisława i Heleny z domu Golasik.

Wybuch drugiej wojny światowej stał się dla niej i jej brata Tadeusza oraz Matki początkiem tragicznych wydarzeń rodzinnych. W 1939 roku aresztowano ojca, który zginął zamordowany w obozie koncentracyjnym w Mauthausen-Gusen w Górnej Austrii. Następnie Niemcy wysiedlili ich z własnego domu i pozostawili bez środków do życia. Henryka miała zostać wywieziona na przymusowe roboty do Niemiec, ale udało się tego uniknąć i była służącą w domu niemieckim. Nie zdecydowała się na zamążpójście. Najpierw Henryka zajmowała się bratem, dopilnowując ukończenia przez niego studiów, a następnie matką pielęgnując ją w chorobie aż do śmierci.

W 1947 roku Henryka ukończyła Miejskie Koedukacyjne Liceum Handlowe w Żywcu, a później Szkołę Pielęgniarstwa. Później pracowała w Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach u prof. Czesława Sadlińskiego jako instrumentariuszka. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Pielęgniarskiej w Warszawie pracowała w Inspekcji Sanitarnej w Żywcu, a potem jako pielęgniarka w żywieckim szpitalu powiatowym. Następnie została Naczelną Pielęgniarką w tym szpitalu.

Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej otrzymała w 1952 roku Srebrny Krzyż Zasługi. W roku 1977 została wyróżniona odznaką „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”, którą przyznał Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. Postanowieniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bielsku-Białej otrzymała odznakę Za Zasługi Dla Województwa Bielskiego (1982). Uchwałą Polskiego Czerwonego Krzyża została wyróżniona Odznaką Honorową PCK trzeciego stopnia (1983), a uchwałą Rady Państwa została odznaczona medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984).

Henryka Stawowczyk była piękną, elegancką kobietą o silnym charakterze. Wolne chwile spędzała pielęgnując ogród, który wzbudzał zachwyt przechodniów. Bardzo lubiła podróże. Był wspaniałą ciocią pomagającą wychować dzieci bratanicy Beaty Kucharczyk – Mateusza i Małgorzatę.

Zmarła 5 sierpnia 2005 roku w Żywcu.

Beata Kucharczyk