Augustynowicz Henryk (1925 – 1987) - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu

In order to personalize content, adjust and analyse ads, and provide safer experience, we use cookies. By using this website, you agree to the collection of information by us. The details can be found at: Privacy policy.
There is no translation available.

Nauczyciel w Zespole Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych w Żywcu

Augustynowicz Henryk

Spoczywa na cmentarzu Parafialnym w Żywcu
Lokalizacja: działka 06, rząd 10, miejsce 01

Urodził się 15 października 1925 roku w Żywcu w rodzinie nauczycielskiej. Jego ojciec Walenty był znanym powszechnie nauczycielem przyrody w szkołach żywieckich, szczególnie w żywieckim Liceum Ogólnokształcącym. Z rodzinnego domu wyniósł takie ideały jak życzliwość, szacunek do otoczenia, umiłowanie przyrody i gotowość do niesienia pomocy innym, jej potrzebującym.

 

Ukończył żywieckie Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika, ale dalszą edukację przerwała wojna II wojna światowa. Po wojnie ukończył jeszcze bielską przemysłówkę i studia techniczno-pedagogiczne w Łodzi ze specjalnością – chemia. Został nauczycielem tego przedmiotu zawsze w szkolnictwie zawodowym, najpierw w Radomiu, w Bielsku-Białej, a od 1957 roku w Technikum Ekonomicznym w Żywcu, gdzie przepracował 30 lat w charakterze nauczyciela chemii. Tu okazał się wybitnym pedagogiem, wychowawcą kilku pokoleń uczniów, zawsze wymagający, ale życzliwy dla młodzieży i współpracowników, którzy powierzyli mu funkcję prezesa Ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego. Należał też do pionierów żywieckich w zakresie organizacji wakacyjnych Ochotniczych Żniwnych Hufców Pracy, w których młodzież łączyła pracę zarobkową z poznawaniem ojczystego kraju. Zyskał też zaufanie szerszego społeczeństwa, które kilkakrotnie powierzało mu różne funkcje w radzie miejskiej i samorządzie mieszkańców.

 

Na bardzo dobrą oceniły władze szkolne jego pracę zawodową co znalazło również odzwierciedlenie w odznaczeniu go Złotym Krzyżem Zasługi.

Tu w Żywcu zawarł związek małżeński z nauczycielką języka polskiego Władysławą Wiewiórówną, którego owocem jest syn Mieczysław.

Zmarł w młodym wieku 29 września 1987 roku nie doczekawszy zasłużonej emerytury. Pochowany został na Cmentarzu Przemienienia Pańskiego.

 

Hieronim Woźniak

Share