Społecznik, samorządowiec

Spoczywa na cmentarzu Parafialnym w Żywcu
Lokalizacja: działka 07, rząd 03, miejsce 23

Urodziła się 1 stycznia 1934 roku w Kętach jako córka Karola i Kazimiery z d. Piskorczyk. Szkołę podstawową ukończyła w Krakowie, gdzie rodzina została wysiedlona przez okupanta. Po wyzwoleniu w 1945 roku zamieszkali w Żywcu. W 1952 roku ukończyła tutejsze Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika i rozpoczęła pracę zawodową w Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Artystycznego „Chałupnik” w Żywcu. W 1954 roku podjęła studia w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, które ukończyła w 1958 roku i otrzymała tytuł magistra inżyniera rolnictwa.

W roku 1962 zawarła związek małżeński z Waldemarem Antczakiem inżynierem chemii rolnictwa rodem z Pakości koło Inowrocławia. Zamieszkali w Żywcu.

Po studiach (1959) podjęła pracę w Powiatowym Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Żywcu. Po 10 latach przeniosła się do pracy w Terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Żywcu, gdzie pełniła funkcje starszego asystenta, a następnie kierownika działu higieny pracy. W 1994 roku przeszła na emeryturę.

Od samego początku pracy zawodowej Józefa Antczak wykazywała się wielką sumiennością
i odpowiedzialnością, wyróżniała się umiejętnością współpracy z ludźmi, operatywnością
i determinacją w osiąganiu celów.

Takie predyspozycje i jednocześnie uznanie mieszkańców Żywca pozwoliły jej na aktywne włączenie się w szeroko pojętą sferę działalności samorządowej miasta Żywca, która stanie się w jej życiu wielką pasją, która w ciągu długich lat społecznej, trudnej, nieraz ofiarnej służby zaowocuje spełnieniem wielu ambitnych celów i zadań dla dobra mieszkańców Żywca, a także nobilitacji naszego miasta w oczach turystów czy zagranicznych sąsiadów.

A oto jej długoletni staż działalności samorządowej:

• 1974 – 1984 – przewodnicząca komisji oświaty, kultury, zdrowia i sportu Miejskiej Rady Narodowej
• 1984 – 1990 – zastępca przewodniczącego tejże komisji
• 1994 – 1998 – przewodnicząca Rady Miejskiej w Żywcu
• 1998 – 2002 – zastępca przewodniczącego komisji gospodarki, mienia komunalnego i ekologii

W czasie pełnienia tych zaszczytnych obowiązków inspirowane i realizowane były dla miasta
i mieszkańców – bez pełnego pokrycia finansowego, które trzeba było nieraz całymi latami zdobywać, pokonywać trudności związane z wykonawstwem robót, narażając się nierzadko na krytykę, gdyż na efekty trzeba było długo czekać.

Tylko dzięki wielkiej trosce i determinacji samorządu miejskiego w czym szczególnie znaczącą rolę odegrała Józefa Antczak oraz dzięki operatywności służb miejskich udało się zrealizować:

• remont kapitalny starego zamku i oficyn zamkowych. Inwestorem był Urząd Miejski. Nadzór
  i pomoc finansowa – Wojewódzki Konserwator Zabytków w Bielsku Białej
• odbudowa i renowacja zabytkowego parku miejskiego, w którym olbrzymią rolę odegrał Społeczny Komitet Odbudowy Zamku i Parku
• budowa osiedli mieszkaniowych – rozwój bazy mieszkalnictwa
• rozbudowa sieci wodnokanalizacyjnej w centrum miasta i częściowo w dzielnicy Zabłocie
• rozbudowa oczyszczalni ścieków w Żywcu
• gazyfikacja miasta
• budowa wysypiska śmieci przy ulicy Kabaty
• modernizacja dróg i ulic
• od roku 1980 z jej inicjatywy, przy dużym wsparciu naczelnika Józefa Gawlasa i dyrektorów żywieckich zakładów pracy uruchomiono w 1984 roku Międzyzakładowe Laboratorium Badań Środowiska Pracy, którego zadaniem była poprawa warunków pracy na stanowiskach szkodliwych i uciążliwych. Budynek dla laboratorium zakupiono ze środków zakładów pracy i wydziału zdrowia. W 1988 budynek przekazany został Terenowej Stacji Sanitarno Epidemiologicznej w Żywcu do dalszej rozbudowy
• zorganizowanie uroczystości związanych z przyjazdem do Żywca Ojca świętego Jana Pawła II w 1995 roku
• podjęto uchwały w sprawie współpracy miasta Żywca z miastem Riom we Francji i miastem Unterchaching w Niemczech i Czadca w Słowacji

Na szczególne podkreślenie zasługuje jej udział w pracach Społecznego Komitetu Budowy Szpitala Rejonowego w Żywcu powołanego w dniu 22 marca 1985 roku. Ideą która przyświecała temu przedsięwzięciu było przygotowanie miasta Żywca do budowy nowoczesnego szpitala rejowego w Żywcu, gdyż obecny szpital ze względu na stan techniczny nie spełniał wymogów i oczekiwań pacjentów. W ciągu kilku lat istnienia społeczny komitet, a w szczególności Józefa Antczak jako sekretarz i Wenancjusz Maultz jako przewodniczący pomimo wielkich trudności – zdawało się że nie do pokonania – uzyskali lokalizację w Sporyszu pod Grojcem na polach nie żyjącej już Pani Lisickiej i sąsiadujących gruntach prywatnych. Równolegle z tymi staraniami organizowane były zbiórki pieniężne. Przy godnej podziwu prężnej działalności, w ciągu 5 lat komitet wykupił kilkanaście działek o łącznej powierzchni 6 ha. Wykonany został projekt przestrzennego zagospodarowania terenu jako niezbędny warunek uzyskania lokalizacji wykonany przez inż. Zbigniewa Kwaka. Inż. Kazimierz Knapek wykonał pełny zakres prac geodezyjnych. W ten sposób cel – przygotowanie miasta do budowy nowoczesnego szpitala został osiągnięty.

Józefa Antczak ma też swój udział w pracach Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia (1969 – 1980), a następnie NSZZ Solidarność.

Za długie lata pracy zawodowej i społecznej uhonorowana została licznymi odznaczeniami:

• Medal XXX-lecia Wyzwolenia Miasta Żywca (1975)
• Brązowy i Złoty Krzyż Zasługi (1977 i 1984)
• Odznaczenie Za Zasługi dla Województwa Bielskiego
• Medal Za Zasługi dla Miasta Żywca (1979)
• Medal 40-lecia PRL
• Medal 40-lecia Wyzwolenia Żywca

Józefa Antczak zmarła 26 sierpnia 2016.

Ewa Maultz

Bibliografia: Życiorys autorski; protokoły z posiedzeń Miejskiej Rady Narodowej w Żywcu.