Krzyż – symbol chrześcijaństwa, lecz także jeden z wielu elementów, którymi posługuje sie współczesny świat. Święto Podwyższenia Krzyża ma prowadzić nas do źródeł. Ma przypomnieć nie tyle, skąd się wziął krzyż na świecie, co raczej czym sie on stał za
sprawą Bożego planu. W czasach Chrystusa był krzyż narzędziem do wymierzania kar złoczyńcom i buntownikom. Każdy, kto takiej karze został poddany, oprócz cierpienia zakończonego śmiercią, dodatkowo pohańbiony zostawał samą formą kary. Tłumy gapiów mogły oglądać jego powolne konanie, szydzić z niego , ptaki i owady mogły go ranić. Ukrzyżowanie i śmierć Chrystusa zmieniły spojrzenie na krzyż. W krzyżu Jezusa Kościół Katolicki zobaczył ołtarz, na którym Syn Boży oddając życie dokonał zbawienia świata. Hańbiący dotąd przedmiot stał się symbolem cierpienia tak nierozerwalnego z ludzkim życiem. Co prawda nie od razu stało się dla ludzi jasne, czym rzeczywiście jest krzyż, jaka jest i jaka będzie w przyszłości jego rola. Pierwsze wieki po ziemskiej pielgrzymce Pana Jezusa to czas prześladowań chrześcijan. W roku 70 Rzymianie zburzyli Jerozolimę, a dopiero w 320 roku odnaleziono krzyż, na którym umarł Jezus. 15 lat później wzniesiono dwie bazyliki: Męczenników Krzyża i Zmartwychwstania. obie poświęcono w rocznicę znalezienia krzyża 13 września i na pamiątkę zaczęto obchodzić uroczystość Podwyższenia Krzyża Św. najpierw 13, a potem 14 września. W pierwszych latach obchodami objęto kościoły, które miały relikwie krzyża św., później rozszerzono na inne kościoły na świecie. Dokładnie nie znamy losów krzyża św. Jedna z legend głosi, że zabrali go Persowie, którzy w 614r. napadli na Ziemię Św., którzy później musieli go zwrócić na mocy tzw. Traktatu Pokojowego. Zgodnie z podaniem cesarz Herakliusz, zwycięzca ostatecznej bitwy miał przenieść krzyż dopiero po zdjęciu królewskich szat. Jednak wg świadectwa św. Cyryla krzyż św. został podzielony jeszcze za jego życia na wiele części i rozesłany do okolicznych kościołów. Największa wartość miały dla wiernych te właśnie, autentyczne relikwie pochodzące z drzewa krzyża, an którym Jezus oddał życie. Ludzie wierzyli, że mają one cudowną moc przez to, że każda cząstka zroszona była krwią i potem Bożego Syna i nosiła ślady Jego męki. Wszystkie te relikwie były więc otaczane szczególną czcią i uważnie strzeżone. Po latach, w miarę rozwoju Kościoła i rozprzestrzeniania się słowa Bożego stało się jasne, że w kulcie krzyża nie tylko chodzi o autentyczność poszczególnych relikwii, ile o istotę krzyża Chrystusowego. Czczone relikwie mają do tego krzyża nawiązywać, mają go przypominać i przez to zwracać uwagę na najważniejsze dzieło i największe dobro, jakie się na nim dokonało czyli zbawienie ludzkości. Wydarzenie ukrzyżowania Jezusa dokumentują bardzo szczegółowo ewangeliści. Podają miejsca, osoby i czas ukrzyżowania. Dla uczczenia krzyża św. wzniesiono wiele kościołów. W samej Polsce jest ponad 100 świątyń pw. Św. Krzyża. Istnieje również kilka rodzin zakonnych noszących tę nazwę. Wśród nich największe jest Zgromadzenie Św. Krzyża pochodzące z XIX wieku. Na czele czcicieli krzyża stoi św. Paweł Apostoł. Szczególnym nabożeństwem do krzyża wyróżniła się św. Helena, cesarzowa, która po latach prześladowań chrześcijaństwa odnalazła krzyż Chrystusa. Krzyż – symbol chrześcijaństwa. Znak, który przeobraził się w symbol życia. Jest bardzo mocno obecny w życiu współczesnego człowieka. Dla katolika jest symbolem odradzającego się życia oraz nadziei na wyjście z grzechu mimo słabości i ograniczenia. Dzięki ofierze Jezusa człowiek wie, że nie musi liczyć wyłącznie na własne siły. Ma się na kim oprzeć jeśli tylko krzyż ujrzy we właściwym świetle.
Uroczystości odpustowej w Kościele św. Krzyża przewodniczył ks. Leszek Leś SDB salezjanin, do niedawna proboszcz w parafii w Przyłękowie.
