Augustynowicz Henryk (1925 – 1987) - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu

Używamy plików cookies, aby pomóc w personalizacji treści, dostosowywać i analizować reklamy oraz zapewnić bezpieczne korzystanie ze strony. Kontynuując, wyrażasz zgodę na gromadzenie przez nas informacji. Szczegóły znajdziesz w zakładce: Polityka prywatności.

Nauczyciel w Zespole Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych w Żywcu

Augustynowicz Henryk

Spoczywa na cmentarzu Parafialnym w Żywcu
Lokalizacja: działka 06, rząd 10, miejsce 01

Urodził się 15 października 1925 roku w Żywcu w rodzinie nauczycielskiej. Jego ojciec Walenty był znanym powszechnie nauczycielem przyrody w szkołach żywieckich, szczególnie w żywieckim Liceum Ogólnokształcącym. Z rodzinnego domu wyniósł takie ideały jak życzliwość, szacunek do otoczenia, umiłowanie przyrody i gotowość do niesienia pomocy innym, jej potrzebującym.

 

Ukończył żywieckie Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika, ale dalszą edukację przerwała wojna II wojna światowa. Po wojnie ukończył jeszcze bielską przemysłówkę i studia techniczno-pedagogiczne w Łodzi ze specjalnością – chemia. Został nauczycielem tego przedmiotu zawsze w szkolnictwie zawodowym, najpierw w Radomiu, w Bielsku-Białej, a od 1957 roku w Technikum Ekonomicznym w Żywcu, gdzie przepracował 30 lat w charakterze nauczyciela chemii. Tu okazał się wybitnym pedagogiem, wychowawcą kilku pokoleń uczniów, zawsze wymagający, ale życzliwy dla młodzieży i współpracowników, którzy powierzyli mu funkcję prezesa Ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego. Należał też do pionierów żywieckich w zakresie organizacji wakacyjnych Ochotniczych Żniwnych Hufców Pracy, w których młodzież łączyła pracę zarobkową z poznawaniem ojczystego kraju. Zyskał też zaufanie szerszego społeczeństwa, które kilkakrotnie powierzało mu różne funkcje w radzie miejskiej i samorządzie mieszkańców.

 

Na bardzo dobrą oceniły władze szkolne jego pracę zawodową co znalazło również odzwierciedlenie w odznaczeniu go Złotym Krzyżem Zasługi.

Tu w Żywcu zawarł związek małżeński z nauczycielką języka polskiego Władysławą Wiewiórówną, którego owocem jest syn Mieczysław.

Zmarł w młodym wieku 29 września 1987 roku nie doczekawszy zasłużonej emerytury. Pochowany został na Cmentarzu Przemienienia Pańskiego.

 

Hieronim Woźniak

Udostępnij