Cebrat Anna (1918 – 1993) - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu

Używamy plików cookies, aby pomóc w personalizacji treści, dostosowywać i analizować reklamy oraz zapewnić bezpieczne korzystanie ze strony. Kontynuując, wyrażasz zgodę na gromadzenie przez nas informacji. Szczegóły znajdziesz w zakładce: Polityka prywatności.

Nauczycielka Szkoły Podstawowej w Łękawicy

Spoczywa na cmentarzu Parafialnym w Żywcu
Lokalizacja: działka 12, rząd 12, miejsce 01

Cebrat Anna

 

 

Urodziła się 1 czerwca 1918 roku w Zadzielu, pow. Żywiec, była córką Wojciecha Czarnoty i Katarzyny z d. Cygoń. Ojciec pracował jako tkacz fabryczny w Bielsku, matka prowadziła małe gospodarstwo rolne.

Szkołę powszechną 4-klasową ukończyła w Zadzielu. Po ukończeniu szkoły pomagała rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa domowego. Podczas okupacji niemieckiej została razem z rodziną wysiedlona do Kocierza Moszczanickiego, gdzie przebywała do końca wojny. Utrzymywała się wtedy z pracy rąk. Po wyzwoleniu powróciła do Zadziela i pomagała rodzicom w gospodarstwie domowym. W 1947 roku ukończyła jako eksternistka klasę siódmą.

W dniu 24 sierpnia 1946 roku zawarła związek małżeński z Mieczysławem Cebratem i przeniosła się do Łękawicy, gdzie jej mąż pełnił obowiązki kierownika szkoły.           

Miała troje dzieci: Marię, Tadeusza, Urszulę. W latach 1951/1952 przerobiła klasę drugą i dziewiątą Ogólnokształcącej Szkoły Korespondencyjnej stopnia licealnego w Bielsku-Białej. W 1954 roku ukończyła Liceum Pedagogiczne w Żywcu, zdała egzamin dojrzałości, i uzyskała uprawnienia do nauczania w publicznych i prywatnych szkołach powszechnych. Od 1 stycznia 1953 roku została zatrudniona jako nauczycielka kontraktowa w Szkole Podstawowej w Łękawicy.

1 sierpnia 1954 roku została mianowana nauczycielką tejże szkoły. Uczyła w klasach młodszych matematyki, języka polskiego, biologii, języka rosyjskiego i historii w klasie czwartej. W 1972 roku pełniła obowiązki wychowawcy w Ognisku Wyrównawczym w Łękawicy. Wyróżniała się doskonałą pamięcią – znała na pamięć duże fragmenty „Pana Tadeusza".

W dniu 31 sierpnia 1974 roku przeszła na emeryturę. W latach 70. wybudowała razem z mężem dom na Górze Burgałowskiej.

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1975). Zmarła w dniu 5 lutego 1993 roku. Pochowana na cmentarzu pw. Przemienienia Pańskiego w Żywcu.

 

Zdzisław Dzikowski

Życiorys ukazał się w „Nad Sołą i Koszarawą”, nr 304, 2011

Udostępnij